Με απλά λόγια, οι αυτοάνοσες ασθένειες, όπως η Λεύκη, καταλήγουν σε διακοπή της επικοινωνίας σε κυτταρικό επίπεδο, όταν ένα ανοσοποιητικό σύστημα που έχει βγει εκτός ελέγχου αρχίζει να επιτίθεται σε υγιή, αλλά στρεσαρισμένα κύτταρα. Οι λευκές αλλοιώσεις στο δέρμα είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου.Τα περισσότερα απ’ αυτά που συμβαίνουν κάτω από την επιφάνεια είναι ακόμη ένα μυστήριο.

Παρ’ όλ’ αυτά, και συχνά με τις καλύτερες προθέσεις, πολλοί "ειδικοί" εκφράζουν όλων των ειδών τις διατροφικές προτάσεις, όσον αφορά στη καταπολέμηση της λεύκης. Αυτή η ψευδοεπιστημονική ορολογία είναι διαδεδομένη, καθιστώντας το δύσκολο να ξεχωρίσουμε το γεγονός από τη μυθοπλασία.

Αυτό, δε σημαίνει ότι δεν υπάρχει πιθανή σύνδεση μεταξύ της λεύκης και της διατροφής, αλλά ο διάλογος (η διαφωνία) βιταμίνες - κατά - διατροφής - κατά  - ασθένειας, παραείναι πολύπλοκος για απλές γενικεύσεις. Αλλάζει και εξαρτάται από τα υπό εξέταση θρεπτικά συστατικά και την κατάσταση της υγείας του ασθενούς.

Ένα δίκοπο μαχαίρι

Πολλά σούπερ μάρκετ και φαρμακεία διαθέτουν έναν ολόκληρο διάδρομο με συμπληρώματα διατροφής, Αλλοίμονο, δεν υπάρχουν ακόμη ακλόνητες ενδείξεις ότι η λήψη βιταμινών λειτουργεί θετικά για τη λεύκη γενικότερα ή για κάποιο συγκεκριμένο υποτύπο της. Παρ’ όλο που μπορεί να βοηθά κατά κάποιο τρόπο την υγεία του ασθενούς, μπορεί επίσης και να τη βλάπτει.

Στην πραγματικότητα είναι πολύ δύσκολο να γίνουν δηλώσεις επιπέδου για τις βιταμίνες, καθώς ο μηχανισμός δράσης τους δεν είναι πλήρως κατανοητός. Τα φυσικά αντιοξειδωτικά όπως οι βιταμίνες C, Ε, τα καροτενοειδή και οι πολυφαινόλες όπως τα φλαβονοειδή, αντιμετωπίζονται ως επωφελής παράγοντες. Οι αντιοξειδωτικές ιδιότητές τους θεωρούνται συχνά υπεύθυνες για διάφορες ευεργετικές επιδράσεις στην υγεία.